Niki Lijftogt is sinds 1 september 2021 in dienst bij de SBOH als aios verslavingsgeneeskunde. De SBOH is haar werkgever en financiert haar opleiding tot verslavingsarts bij Jellinek. Wij vroegen Niki Lijftogt naar haar ervaring met de SBOH.
“Als aios-vg bij de SBOH heb ik gunstige arbeidsvoorwaarden. Zo heeft de SBOH een 38-urige werkweek voor een fulltime contract en worden mijn reiskosten volledig vergoed. Liever nog zou ik 4 dagen per week 9 uur willen werken. Want de praktijk leert dat je toch vaak wel aan die 9 uren komt, al dan niet met je reistijd erbij. In ieder geval wel tijdens je opleidingsdag.
Ook heeft de SBOH veel oog voor persoonlijke ontwikkeling. Dat vind ik een heel groot voordeel. Daarnaast zijn er mogelijkheden om in het buitenland ervaring op te doen. Hierdoor zit ik nu niet vast aan mijn opleidingsinstelling Jellinek: ik kan stagelopen bij alle instellingen met het SBOH-model. Ook fijn: de SBOH stimuleert het ondernemen van gezamenlijke activiteiten met mijn mede-aios. Dit versterkt mijn band met collega’s.
Er is veel mogelijk als het gaat om persoonlijke ontwikkeling. De SBOH ondersteunt jóuw keuze voor een opleidingsplek. Als je wil, kun je zelfs naar het buitenland.
Verschillende partijen zijn bij jou als aios en werknemer betrokken. Daardoor is het soms niet helemaal duidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is, de SBOH of de opleidingsinstelling. Dat gaf in het begin nog weleens wat onrust. Bijvoorbeeld als het ging om een vakantieplannen of het declareren van diensten. Ondertussen is dit gelukkig veel duidelijker geworden. De SBOH is als werkgever op afstand namelijk heel goed te bereiken en reageert snel als je vragen hebt.
Over de ondersteuning van de SBOH bij arbeidsgerelateerde kwesties ben ik ook erg tevreden. Ik ben bijvoorbeeld heel goed geholpen bij mijn keuze om al dan niet parttime te werken. Heel mooi dat dat kon.
Of er ook een minpunt te noemen is over het SBOH-model? Zelf vind ik het soms minder leuk gedetacheerd te werken. Want ik beleef daardoor soms toch wat meer afstand op de werkvloer. Bijvoorbeeld als het gaat om kleine verrassingen, zoals een chocoladeletter met Sinterklaas. Dat vind ik persoonlijk wel jammer.”